Informacje o KSYLITOLU

Ksylitol jest tak zwanym alkoholem cukrowym, uzyskiwanym z drzewa brzozy. W jego cząsteczce jest 5 atomów węgla. 
W przeciwieństwie do cukrów 6-cio i 12-sto węglowych takich jak : glukoza, fruktoza, sacharoza i laktoza nie fermentuje w przewodzie pokarmowym. Ksylitol jest powoli przetwarzany w organizmie z minimalnym udziałem insuliny, wskutek czego posiada ponad 14-krotnie niższy indeks glikemiczny od cukru. Dzięki temu jest bardzo bezpieczny dla diabetyków. 
Utrzymująć niski poziom insuliny, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia. Ponadto zawiera prawie 2-razy mniej kalorii niż cukier! 

Zalecany jest dla osób zagrożonych i dotkniętych osteoporozą, gdyż zwiększa przyswajanie wapnia, przywracając w ten sposób właściwą konsystencję kości. 
Dzięki antybakteryjnemu działaniu podnosi odporność organizmu. Potrafi likwidować drobne ubytki próchnicze oraz zapalenie dziąseł i ozębnej poprzez przywracanie właściwego pH śliny. 
Stosowanie ksylitolowego aerozolu do nosa ma zdolność zatrzymywania rozwoju bakterii powodujących zapalenie ucha środkowego oraz zmniejsza występowanie alergii, astmy i infekcji zatok.

Ksylitol jest skutecznym środkiem przeciwko szkodliwym bakteriom jelit, np. Helicobacter pylori, której przypisuje się między innymi owrzodzenie żołądka. Ogranicza rozwój pleśni i drożdżaków - na przykład Candida albicans - w przewodzie pokarmowym. Zmniejsza też łaknienie cukru. Fińscy naukowcy zalecają spożywanie do 40 g Ksylitolu dziennie, dla wydatnego wzmocnienia tkanki kostnej. 

W przyrodzie ksylitol jest szeroko rozpowszechniony, choć występuje w małych ilościach. Można go znaleźć w niektórych owocach, jagodach, grzybach, warzywach, twardym drewnie (szczególnie brzozowym - Finowie nazywają go stąd "brzozowym cukrem") i kolbach kukurydzy. W garści malin jest niespełna gram ksylitolu. Nasze organizmy w swoim codziennym metabolizmie używają ksylitolu, produkując go w ilości 15 gramów z różnych źródeł pokarmu. 
Przez organizm ludzki ksylitol jest powoli i stopniowo przyswajany, osiągając wartość kaloryczną niższą o 40% niż inne węglowodany. Z tych względów daje on w efekcie istotnie zmniejszone: wzrost poziomu glukozy we krwi oraz reakcję insulinową organizmu na wchłanianie glukozy (o przeszło 60% serum insuliny mniej w krytycznym czasie 30 min. niż dla glukozy czy cukru). W ten sposób możliwe jest osiąganie przez diabetyków kontroli poziomu glukozy we krwi, poziomu lipidów i wagi ciała. 

Odkryty w 1891 roku stosowany jest ksylitol od lat 60-tych XX wieku. W szeregu krajów popularny zamiennik cukru dla diabetyków. FDA i JEFCA, organ doradczy WHO i FAQ stwierdził, że dla ksylitolu nie istnieje granica spożycia (ADI - dopuszczalna dzienna dawka), co znaczy, że jest on całkowicie bezpieczny niezależnie od spożywanej ilości dziennej. 
Ponad 25 lat badań potwierdza, że ksylitol jest najlepszym zamiennikiem cukru dla zębów. Używanie ksylitolu redukuje stopień psucia się zębów zarówno dla grupy o wysokim ryzyku (znaczny stopień uszkodzenia uzębienia) jak i niskim (brak oznak próchnicy i wysoka dbałość o zęby). Badania, które uzyskały aprobatę 6 narodowych związków dentystycznych wykazują, że 4 do 12 gramów są wystarczające do całkowitego i trwałego zabezpieczenia zębów. Zastępuje on też skutecznie, dzięki podwyższeniu odczynu PH w ustach, odświeżacze oddechu. Dobroczynny wpływ ksylitolu jest odnotowywany nie tylko w powstrzymywaniu rozwoju bakterii z gatunku Sterptococcus mutans powodujących próchnicę, ale także tych z gatunku Sterptococcus pneumoniae, powodujących ostre zapalenie ucha środkowego. 
Badacze z Iowa wykazali natomiast, iż ksylitol może być środkiem zapobiegawczym przeciw bakteryjnemu zakażeniu płuc i oskrzeli u chorych na mukowiscydozę.

Ksylitol jest bardzo wskazany dla osób pragnących odchudzać się (bez ascetycznego odmawiania sobie słodyczy) ze względu na to, iż poza bezspornymi zaletami (zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę i własnościami bakteriobójczymi) dostarcza on organizmowi o 40% mniej kalorii niż cukier, a jest (w 100%) równie słodki. 
Ksylitol ułatwia mineralizację (przyswajanie minerałów przez organizm) np. przyswajanie wapnia przez kości, a więc działa wspomagająco przy osteoporozie. 

Ksylitol jest białą, krystaliczną substancją, która wygląda i smakuje jak cukier. Tym różni się od innych substancji słodzących takich jak sorbitol, fruktoza czy glukoza, że w molekule ma 5 zamiast 6 atomów węgla, w efekcie daje odczyn zasadowy w organiźmie, a nie kwasowy jak cukier (niszczy bakterie a nie powoduje ich rozwój).
Ksylitol, który doczekał się ponad 1500 opracowań naukowych pozyskiwany jest jedynie ze źródeł naturalnych (np. w Finlandii tylko z brzozy).

-------------------------------------------------------------------------

Dla kogo jest zalecany

Dla chorych na cukrzycę
Ksylitol jest powoli przetwarzany w organizmie z minimalnym udziałem insuliny, wskutek czego posiada niski indeks glikemiczny - IG 8, co sprawia, że produkt ten jest bezpieczny dla diabetyków. Stymulując niskie zapotrzebowanie organizmu na insulinę i utrzymując jej poziom, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia się tkanek i narządów wewnętrznych oraz przyczynia się do przedłużania ich sprawności.

Dla chorych bądź zagrożonych osteoporozą
Ksylitol zwiększa przyswajanie wapnia i magnezu, przywracając właściwą konsystencję kości, poprzez ich mineralizację. Fińscy naukowcy w celu wzmocnienia gęstości kości zalecają spożywanie ok. 40 g ksylitolu dziennie (8-10 łyżeczek).

Dla profikaktyki próchnicy i parodontozy
Ksylitol jest cukrem pięciowęglowym, co oznacza, że ma właściwości bakteriobójcze i bakteriostatyczne. Regularne płukanie jamy ustnej roztworem ksylitolu przywraca właściwe PH jamy ustnej, remineralizuje szkliwo, a nawet leczy (zasklepia) drobne ubytki. W tym celu wskazane jest nawet pozostawienie ksylitolu na zębach na noc. W przypadku większych ubytków, dochodzi do utwardzenia zmian próchnicowych i zahamowania dalszego rozwoju choroby.

Ksylitol zapobiega również chorobom przyzębia, zapaleniu dziąseł, a co za tym idzie - parodontozie. Bakterie wywołujące choroby dziąseł mają zdolność przedostawania się do krwioobiegu, mogą więc być bezpośrednią przyczyną chorób serca i zawałów.

Ksylitol stymuluje produkcję śliny, co jest istotne dla osób cierpiących na suchość w ustach, spowodowaną chorobą, wiekiem, bądź skutkiem ubocznym stosowania niektórych leków. 
Zapobiega zajadom i nieprzyjemnemu zapachowi z ust.

Leczenie infekcji górnych dróg oddechowych
Jedną z zalet ksylitolu (w postaci aerozolu) jest zdolność hamowania wzrostu bakterii wywołujących zapalenie ucha środkowego u małych dzieci. Również płukanie nosa roztworem ksylitolu stymuluje samoistne oczyszczanie przewodów nosowych, co redukuje problemy związane z alergiami i astmą oraz infekcjami zatok i gardła.

-------------------------------------------------------------------------

Jak używać ksylitol

Ksylitol jest wytwarzany w małych ilościach (ok. 15 g) w jelitach człowieka jako produkt przetwarzania części błonnika z warzyw, owoców i pełnych zbóż. Wynika z tego, że nasz organizm trawi tę substancję, ale ilość produkowanych w tym celu enzymów trawiennych może okazać się zbyt mała, aby od razu poradzić sobie z dużą dawką ksylitolu podawaną z zewnątrz. Dlatego wprowadzanie ksylitolu do diety należy rozpocząć od małych dawek, ok. pół. łyżeczki dziennie, aby po 10-14 dniach dojść do dawki docelowej.

Spożycie zbyt dużej ilości ksylitolu na początku stosowania może skutkować lekkim rozwolnieniem. Docelowo fińscy naukowcy radzą przyjmowanie ok. 40 g ksylitolu dziennie (8-10 łyżeczek), jednakże jest on bezpieczny niezależnie od spożywanej ilości. Trzecia część spożytego ksylitolu jest absorbowana przez wątrobę, pozostała ilość działa w jelitach jak rozpuszczalny błonnik, powodując wytwarzanie nienasyconych kwasów tłuszczowych regulujących poziom glukozy i tłuszczów w krwioobiegu. Badania naukowe dowiodły, że im więcej spożywamy ksylitolu, tym szybciej i skuteczniej jesteśmy w stanie wyeliminować łaknienie cukru oraz regulować poziom insuliny w organizmie.

Dla dzieci: odradza się doustne podawanie ksylitolu małym dzieciom (do 3-go roku życia) ze względu na niedojrzałość enzymatyczną ich systemów trawiennych. U dzieci starszych zaleca się stopniowe wprowadzanie ksylitolu, po kilka kryształków dziennie i obserwowanie reakcji organizmu. 

Zewnętrznie zaleca się stosowanie ksylitolu w postaci aerozolu do nosa przy nawracających infekcjach górnych dróg oddechowych, katarów zatokowych, alergiach oraz zapaleniu ucha środkowego. Aerozol można przygotować samodzielnie w stężeniu 1:20, czyli jedna miarka ksylitolu na 20 miarek soli fizjologicznej dostępnej w każdej aptece.

Ksylitol nadaje się do:

* do bezpośredniego spożycia
* do pieczenia ciasta, z wyjątkiem drożdżowego (na ksylitolu drożdże nie rosną)
* do smażenia, gotowania, do mrożonek
* do deserów
* do napojów
* do leczenia zębów (przepłukiwanie rozpuszczonym w ślinie ksylitolem jamy ustnej, nawet po umyciu zębów)